آنچه در حوزه مدیریت محلی از استاندار لرستان نخواسته ایم

این روزها که در فضای سیاسی استان حاشیه بر متن غالب شده و گوشه و کنایه های مجازی جای انتقاد سازنده را گرفته است پرسشی که افکار عمومی را به خود مشغول نموده آن است که نسبت این دغدغه مندی ها با مشکلات مردم چیست؟
اقتصاد ، اشتغال، ازدواج، هزینه ، درآمد و… مفاهیم به هم‌پیوسته ای هستند که دغدغه های امروز مردم این شهر و این استان را تشکیل می دهند.
در همین راستا سند پیشران توسعه لرستان یک‌اقدام راهبردی محسوب می شود که در صورت تحقق گام مهمی در رفع مسایل و مشکلات استان محسوب خواهد شد.
در کنار این موضوع مقوله مدیریت نیز
بحث قابل توجهی است که از قضا ریشه برخی انتقادات را نیز باید در همین حوزه جستجو کرد.
تردیدی نیست به دلیل نازایی و انسداد مدیریتی که از غفلت مزمن ادوار گذشته برجای مانده در بحث سرمایه نیروی انسانی نیز استان ما نیاز به یک خط و مشی گذاری و تحول اساسی دارد.
نگارنده در همان سال ها از رویکرد برخی مدیران وارداتی انتقاد نموده و معروض داشتم:
“برخی می خواهند از لرستان لی لی پوت بسازند تا خودشان گالیور باقی بمانند”
در همه این سال ها این عارضه نه تنها در برخی انتصابات که در بعضی انتخاب های ما نیز صادق بوده و در اکثر جریان های سیاسی اعم از چپ و راست نیز قابل تحلیل است.
در چنین هنگامه ای با عبور از غفلت های گذشته و تقصیر شماری بی حاصل؛ بهتر است درخواست امروز ما از آقای استاندار یک مطالبه راهبردی در حوزه مدیریت محلی باشد.
ما در یک افق چند ساله از استاندار محترم تربیت چند استاندار ، چندین فرماندار و سایر مدیران میانی را درخواست می نماییم تا دیگر مجبور نباشیم برای استاندار و فرماندار به مازندران و سیستان یا چهار محال و اصفهان دست دراز کنیم…!!!
در این میان فعالان سیاسی حامی دولت معتقدند هر دولتی باید از افراد همراه خودش استفاده نماید “سلمنا” این حرف با عرف سیاسی سازگار است‌ منتهی در راستای تحقق چنین راهبردی ….!!!
مخلص کلام نه تنها برای این دولت بلکه در مورد سایر دولت ها و سایر جریانات سیاسی نیز آنچه در استان ما ضروری می نماید آن است که هدف گذاری ما به گونه ای باشد که هر جریانی روی کار آمد، دست شهرما و استان ما از نیروی انسانی کارآمد پر بوده تا دیگر نگاهمان به مدیران عاریتی سایر مناطق نباشد، چرا که فرمود: کهن خرقه خویش پیراستن/ به از جامه عاریت خواستن

محسن دهقان نژاد