چند نکته در باب مجموعه شهدای گمنام شهر ازنا ‌

‌ضرورت تکریم و گرامیداشت افرادی که در راه دفاع از کشور جان خود را از دست داده اند بر کسی پوشیده نیست چه اینکه در سایر کشورها با هر مذهب و ملیتی حتی برای پوتین یک‌سرباز جنگ جهانی اول ارزش قایل هستند.
جدای از جامعه ایثارگران، این اصل در خصوص شهدای گمنام به واسطه غربت آنها در شهر ازنا امری مضاعف است در مورد اشخاصی هم که متولی این امر هستند تا آنجا که ‌ما‌می دانیم اغلب آنها از جامعه ایثارگران بوده و بعید است در این وادی به دنبال منافع شخصی یا اقتصادی باشند چه بسا از خودشان وقت و هزینه هم‌ بگذارند.
در این میان اما نقدی اگر هست بحث کاربردی و راهبردی است نه کاربری و تغییر کاربری….!!!
ما باید ببینیم از اساس فلسفه‌تدفین پیکر شهدا در بوستان ها و دانشگاه ها چه بوده است؟ آیا قرار بود مذهبیون، مذهبی تر بشوند؟ آیا قرار بود انقلابی ها، انقلابی تر بشوند یا قشری که در این‌مراکز نیاز به کار فرهنگی داشتند تحت تاثیر این فضا قرار بگیرند…؟!!
اکنون آیا کسی می داند امثال آن جوانی که قبل از این ‌رخداد در‌ پارک مجاور قلیان میوه ای می کشید کجاست؟آیا کسی می داند دختر و‌پسری که در آن پارک قرار عاشقانه می گذاشتند را چه پیش آمد ؟
البته نه تنها در این ‌مجموعه که در بسیاری از طرح ها و برنامه های فرهنگی، غفلت از جامعه هدف واقعی یکی از آسیب های شهر ازنا محسوب می شود که تبعات آن گاهی به صورت نا آراستگی های اجتماعی نظیر: اعتیاد، طلاق، خودکشی و… نمایان می گردد…!!!
حسن ختام این مطلب در خاطرات یکی از محافظان رهبری نقل است که در ارتفاعات تهران به دختر و‌پسری بر می خورند که خیلی وضع مناسبی هم ندارند، نه راه را کج می کنند، نه گشت ارشاد را خبر می کنند،نه امر و نهی می کنند بلکه شماره دفتر را می دهند تا موانع ازدواج آنها رفع بشود و تو خود حدیث مفصل بخوان از این‌مجمل …!!!

محسن دهقان‌نژاد