سخنی با دادستان محترم شهرستان ازنا

در پی بی تفاوتی برخی مسئولان محلی و رها کردن دو تن از شهروندان بی خانمان ازنایی در شرایط سخت اقتصادی و شیوع بیماری که منجر به فوت یکی از آنها شد. اگرچه فرجام مبادرت به رفتارهای پرخطر رویدادی قابل پیش بینی است، اما بدان جهت که آسیب شناسی برخی رخدادها برای پیشگیری از تکرار آنها ضروری می نماید ،چرایی تعلل در رسیدگی به وضعیت این افراد پرسشی است که در میان اذهان عمومی شهرستان ازنا شکل گرفته و پیگیری آن از سوی دادستان محترم در مقام ‌مدعی العموم مورد تقاضا می باشد.
تخریب سرپناه این زوج چنانچه با دستور قضایی همراه بوده ، قطعا اقدامی است که در جهت مصالح عمومی رخ داده است، اما بدون شک اجرای این حکم رافع مسئولیت نهادهای حمایتی نسبت به تامین حداقل امکانات زندگی برای این افراد نیست!!!
اگر مجموعه اقداماتی که ظرف ۴۸ ساعت تحت فشار افکار عمومی و رسانه ها انجام شد ، یک‌ماه قبل یا ده روز قبل صورت می گرفت، شاید این اتفاق رخ نمی داد این حقیقت ‌نشان می دهد که نظارت و بازرسی در امر شناسایی نیازمندان واقعی شهر ازنا نیاز به بازنگری دارد.
یک بخش دیگر این موضوع هم به خود ما بر می گردد که بندگان خدا را براساس ظواهر فریبنده و جایگاه اجتماعی دسته بندی می کنیم ، برای افزایش درجه تب شخصی ، ده تا دعای توسل ردیف می کنیم اما برای مرگ شهروند فقیری هیچ… و تنها هیچ…!!!
قدما راست گفته اند:”دو چیز صدا ندارد، ننگ غنی و مرگ فقیر”

محسن دهقان نژاد