نقدی بر غفلت مدیریت شهری نسبت به امور زیربنایی در ازنا

این روزها حضور جمعیت شناور اعم از عشایر، مسافرین و مهاجرین آینه تمام‌نمایی از اوضاع شهر ازنا در چند سال آینده است.
مشکل تردد مرکز شهر، راه بندان قطار، خروج برخی ادارات و نهادها، میدان دام،  میدان تره بار ، آرامستان و… همه و همه از جمله امور مغفول این شهر هستند که‌ پرداختن به آنها مثل سایر امور زودبازده نیست که برخی آقایان میوه اش را بچینند…!!!
در چنین هنگامه ای عمده فعالیت مدیریت شهری معطوف به زیباسازی و اقدامات ویترینی است تا با عبور از مسایل زیربنایی ، ظاهری چشم‌نواز را در منظر عمومی خلق نماید…!!!
در بررسی چرایی این عارضه علت را باید در عدم پایبندی به تدوین و اجرای برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت توسعه دانست.
در سایر مناطق تدوین افق های ۵ ساله ۱۰ ساله و ۲۰ ساله چراغ راهی است برای آن که عوامل اجرایی بدانند طی یک یا دو دهه آتی شهر قرار است به چه نقطه ای برسد در شهر ما اما غفلت از این موضوع سبب توسعه نامتوازن و نامتقارن شده که کمترین زیان آن فزونی گرفتن هزینه های جاری شهرداری بر هزینه های عمرانی آن است.
البته هیچ کس با بازسازی پارک ها، زیبا سازی معابر و نصب المان‌ها مخالف نیست اما از آنجا که توسعه یک‌ مفهوم همه جانبه است پرداختن به آرایش و‌پیرایش ظاهری و غفلت از زیرساخت های توسعه، به جز اتلاف منابع و ایجاد رضایت کوتاه مدت، بعید است ثمر دیگری داشته باشد و کلام آخر این بیت از شیخ اجل که فرمود:
به کوشش نروید گل از شاخ بید/نه زنگی به گرمابه گردد سپید

محسن دهقان نژاد