پروتکل عشایری نیاز امروز شهر ازنا درمبارزه با بیماری کرونا

اساتید‌ دانش استراتژی ، بهترین مدل استراتژی را آن نوع استراتژی می دانند که برای حالات مختلف راهبرد مناسب داشته باشد.
کرونا ویروس، مامور بیولوژیک یا عامل بیولوژیک یا هر آن چیز دیگری که ‌گذشت زمان ماهیت آن را مشخص خواهد نمود یک ‌ویروس مهاجم است که در سطحی وسیع مخاطراتی جدی را برای جامعه بشری ایجاد نموده و مناسب با همین وسعت، مواجهه با آن هم مستلزم راهبرد متناسب با شیوه پیشروی آن است.
باوجود سیاست های سازمان‌بهداشت جهانی، ستاد ملی مبارزه با کرونا و ستادهای استانی و شهرستانی آن و مهمتر از همه تلاشهای بدون چشم داشت تشکل ها و اقشار مختلف اجتماعی، امروز ما شاهد افزایش آمار مبتلایان در برخی مناطق از جمله شهر ازنا هستیم که این امر در کنار تدابیر ملی و منطقه ای لزوم ‌اتخاذ یک استراتژی محلی را نمایان می سازد.
علاوه بر کاهش حساسیت عمومی و برپایی مراسمات پرخطر بدون تردید ورود عشایر و اجاره کاران آن هم‌از استانی مثل خوزستان که در دوران اوج بیماری به سر می برد ،یک عامل تاثیر گذار در این پدیده است.
در این راستا اولا باید بپذیریم که عشایر کوچ رو بخشی از مردم ایران و هموطنان ما هستند که آنها هم بندگان خدا و دارای حقوق اجتماعی بوده و به اندازه خود در امر تولیدات استراتژیک دامی و زراعی موثر می باشند، لذا به جمیع این‌جهات، راهبرد ممانعت از حضور یا فعالیت آنها نه منطقی است و نه امکان پذیر…!!!
با پذیرش این حقیقت ضروری است تا به موازات اقداماتی که در شهرها و روستاها صورت می گیرد به دنبال آموزش ،درمان و پیشگیری در جامعه عشایری هم باشیم.
بدیهی است بهره مندی از ارتباطات رسانه ای، صدا و سیما یا فضای مجازی در این بخش کمتر کاربرد داشته و تحقق این امر بیشتر یک حضور میدانی می طلبد.
شناسایی مکان استقرار عشایر،آموزش، بیماریابی، ضد عفونی، توزیع ماسک و دستکش اگر با کمک های خیرخواهانه نیز همراه باشد، قطعا همراهی این قشر زحمت کش را هم به دنبال خواهد داشت. درست است که در سایه برخی بی توجهی ها مثل سایر اقشار درصدی از آسیب های اجتماعی گریبان گیر آنها نیز شده است، اما فراموش نکنیم این عشایر همان هایی هستند که در هنگام گشاده دستی جانشان را هم از میهمان دریغ نمی کنند.

محسن دهقان نژاد